O książce: 1980 / "...„Ale o odszkodowaniu nie może być mowy” – myślał arcybiskup. – Matka otrzymuje rentę od gminy Orlean, a bracia i inni krewni nie mają żadnego prawa – ani prawnego, ani faktycznego – do odszkodowania. A fakt, że wiele przeżyli w ciągu tych dwudziestu pięciu lat, które minęły od dnia egzekucji Joanny, jest oczywiście naturalny. Dlatego otrzymują w rękach kartę rehabilitacyjną”. I jakby czytając w jego myślach, duchowny wręczył Jeanowi sporządzone w pełnej formie pismo: był to wyciąg z postanowienia sądu. Chłop przyjął dokument z szacunkiem, złożył go starannie i włożył do kieszeni „Wszystko jest tam powiedziane, Jean” – wyjaśnił mu prałat arcybiskup Reims, „a każdy, kto zechce go przeczytać, zrozumie, że jest to plama hańby. został całkowicie od ciebie usunięty, że Joanna nie jest niczemu winna. Jest to wam dane w imieniu naszego świętego kościoła i króla. Stolica Apostolska w Rzymie zostanie o tym poinformowana... Rozumiesz mnie, Jean? - Tak, monseigneur - Gratuluję tobie, Jean i całej twojej rodzinie pomyślnego zakończenia procesu! Całe ego nie było takie proste i nie takie łatwe. Ale na szczęście trudności mamy już za sobą. Z Bożą pomocą zostali pokonani, a twoja siostra Jeanne została całkowicie uniewinniona, Jean, to znaczy uznana za niewinną, Jean. Jean jednak nie spieszył się z dziękowaniem Jego Eminencji. …»